ikona.jpg

NAMASZCZENIE CHORYCH (unctio infirmorum)

"Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu" /KKK 1499/

 

 
Obowiązek poproszenia kapłana ciąży na najbliższej rodzinie chorego. W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia. Sakrament ten może być przyjmowany wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych.

Przygotowanie mieszkania: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca, waciki, woda do popicia dla chorego. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.

Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:

  •     jeśli jest przewlekła choroba,
  •     osobom starszym wiekiem,
  •     przed operacją medyczną,
  •     nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyliby sobie przyjęcia tego sakramentu.

SAKRAMENTU TEGO NIE UDZIELA SIĘ ZMARŁYM!

Kapłana z posługą do chorego wzywamy jak najszybciej i o każdej porze dnia lub nocy - należy dzwonić pod numer parafii (zob. Parafia).